ملکی: ایران بر سر یک پیچ تاریخی قرار گرفته/وضعیت سیاست خارجی نگران‌کننده است
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۲۵۷۱۵
عباس ملکی درباره جنگ روسیه و اوکراین و مواضع ایران گفت: وقتی به تاریخ روسیه نگاه کنید می‌بینید که یکی از درخشان‌ترین دوره‌های تاریخ این کشور، دوره‌ای از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۰ بوده است. در دوران روسیه تزاری مشکلات زیادی بود نظیر قحطی‌ها و کشته‌شدن مردم. و بعد اتفاقاتی مثل جنگ جهانی اول، انقلاب کبیر کارگری یا انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ نشان می‌دهد که اگر اتحاد شوروی در سیاست‌گذاری‌های اقتصادی و اجتماعی و بین‌المللی‌اش موفق بود، سقوط نمی‌کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اشاره به اینکه فضای بین‌المللی خیلی علیه ایران است گفت: تقریباً به نظر می‌رسد جایی در دنیا نیست که رسانه‌هایش علیه ایران نباشند. ساختن این فضای بین‌المللی برای محکومیت ایران در جاهای مختلف به نظر من، یکی از بزرگترین تغییرات سال ۲۰۲۲ در مقایسه با سال ۲۰۰۰ است. در سال ۲۰۰۰ ما در جهان گفت‌وگوی تمدن‌ها را پیشنهاد کردیم و شاید اگر حمله به برج‌های دوقلو و وزارت دفاع آمریکا توسط القاعده نبود این پیشنهاد در دنیا خیلی بیشتر جا می‌افتاد. ما از آنجا مصوبه مجمع عمومی را داشتیم که پیشنهاد گفت‌وگوی تمدن‌ها دنبال شود. اما حالا مصوبه داریم که ایران محکوم شود.
البته در این بین یک آنتراکت در فضای ایران‌هراسی داشتیم و آن دوره مذاکرات برجام و دوره اجرای توافق بود. فضا آن‌گونه بود که هم در داخل و خارج از ایران، هم‌سطح بودن دیپلمات‌های ایرانی با همتایان‌شان در ۱+۵ پذیرفته شده بود و رسانه‌ها دنبال رموز مذاکره ایرانی‌ها بودند. به دنبال آن بروز داعش در منطقه بود که ایران به همراه روسیه و ترکیه توانست داعش را از بین ببرد. اما نتوانست از امتیاز دیپلماتیک آن در فضای بین‌المللی استفاده کند. همان زمان و خیلی سریع انگاره رسانه‌ای در مورد ایران از «نقش‌آفرینی در از بین بردن داعش» به انگاره «نفوذگر در منطقه» تغییر کرد و اکنون با اتفاقات داخلی رخ داده، این فضا به اوج خودش رسیده است.
وی افزود: در کتاب خانم باربارا تاکمن به اسم «عصر بی‌خردی» آمده؛ لزوماً اینطور نیست که باید اتفاقی بیفتد تا شما از یک موقعیت محروم شوید یا یک تهدید بر شما کارگر شود. گاهی اوقات موضوعاتی خیلی کوچک باعث تغییرات در سیاست بین‌المللی می‌شود. بله، کاملاً درست است. ما آن زمان هم باید بیشتر از این به فضای بین‌المللی توجه می‌کردیم. فارغ از گذشته که باید در جای خودش بحث شود، به نظر من الآن باید دوباره کمربندها را محکم کرد و از هر راهی شده به کشورهای دیگر برویم و کار کنیم؛ «در دل دوست به هر حیله رهی باید جست» باید مذاکرات را ادامه بدهیم و کارمان را دنبال کنیم. نظر ایرانیان خارج از کشور را برگردانیم به سمت اینکه اگر کاری هم بخواهد در ایران بشود باید در ایران باشد نه در کشورهای دیگر. نکته اساسی که می‌خواهم بگویم این است که سیاست خارجی مثل دوی ماراتن است. اولاً هیچ کشوری در دنیا و هیچ سیاستی در دنیا وجود ندارد که بگوید من صددرصد درست هستم و صددرصد هم به اهدافم رسیدم. یک حالت نسبی دارد و این حالت نسبی مثل دوی ماراتن است. هرکسی که بیشتر مقاومت کند به‌صورت نسبی و ناکامل، برنده می‌شود. به نظر من به‌رغم همه مشکلاتی که ایران دارد و ما و خوانندگان شما می‌دانیم، اما این به این معنا نیست که دیگر کشورها هیچ مشکلی ندارند. این چیزهایی که می‌نویسند مثل اینکه «ما کجائیم و قطر کجاست؟ ما کجاییم و ترکیه کجاست؟» اما یادمان نرود آواز دهل از دور خوش است. از نگاه دور ممکن است اینطور به نظر برسد اما واقعیت این است که همه کشورها محدودیت‌ها، مشکلات، عقب‌ماندگی‌ها و نقص‌ها و شکست‌های خودشان را دارند. به‌هیچ‌وجه نمی‌شود گفت که مثلاً یک کشوری همه کارهایش موفق جلو می‌رود. آخرین نکته‌ام این است که برخی از کشورها در مسائل کوچک دچار اشتباه می‌شوند، کشورهایی هم هستند که در سیاست‌های کلی دچار اشتباه می‌شوند. نمونه‌اش هم همین روسیه‌ای که داریم می‌بینیم. خیلی مهم است که ایران در سیاست‌های کلی‌اش مثل احتراز از جنگ و توجه کردن به سرنوشت مردم و این چیزها اشتباه نداشته باشد. البته مشکلاتی هم هست.
ملکی با اشاره به اینکه سیاست بزرگی که خیلی مهم است جریان تدریجی تلاش اسرائیل است که می‌خواهد ایران را به صحنه جنگ بکشاند گفت: برای این کار حتی از کشته شدن یا ضربه‌زدن به منافع خود یا کشورهای همسو با خود دریغ نمی‌کند. این اتفاق در تاریخ رخ داده است. خیلی باید مراقب بود. به نظر من با همه مشکلاتی که وجود دارد، راهی جز کار کردن برای همکاری بیشتر با کشورهای دیگر نداریم. یعنی هیچ راه میانبری نیست.
وی در خصوص رویکرد خصمانه غرب علیه ایران گفت: اینکه اول مرغ بود یا تخم‌مرغ خیلی موضوع مهمی است. یعنی اول آنها دشمنی کردند و ما رفتیم سراغ چین و روسیه، یا اینکه اول ما به سمت روسیه و چین رفتیم و بعد آنها دشمنی کردند. این موضوع مهم است. تا سال ۲۰۱۰ همچنان حجم تجارت ایران با کشورهای غربی بیشتر از کشورهای شرقی بوده است. ولی چهل سال برای چوب لای چرخ سیاست‌های یک کشور گذاشتن و اذیت کردن خیلی زمان طولانی است. الآن هم که با هم صحبت می‌کنیم روابط تجاری ایران با روسیه چیزی حدود چهار میلیارد دلار است. این بسیار کمتر از عراق و ترکیه و امارات است. می‌خواهم بگویم که سامانه تجارت خارجی ایران بیشتر با کشورهای غربی هماهنگ شده و کار می‌کند. وقتی تحریم می‌شوید و اثر تحریم به اندازه‌ای است که حتی به‌اندازه ۵۰۰ دلار با شرکت طرف قرارداد شما تماس می‌گیرند و آن را به دادگاه می‌کشانند، طبیعی است که دو راه بیشتر ندارید. یا دستان‌تان را بالا ببرید یا راه دیگری انتخاب کنید. به‌رغم اینکه در رسانه‌ها می‌نویسند که روسیه و چین شریک‌های استراتژیک ایران هستند، به نظر می‌رسد که ما با روسیه محدودیت‌هایی هم داریم و اتفاقاً تا اندازه خیلی متعارفی در حال همکاری هستیم و بیشتر از این نیست. روابط تجاری‌مان با چین زیاد است اما همه می‌دانند که چین از لحاظ سیاسی نه به ایران و نه به هیچ کشوری وابسته نیست و روابطش را بر اساس تراز تجاری بالایش با آمریکا تنظیم می‌کند. بنابراین می‌خواهم بگویم که به‌رغم همه مشکلاتی که سیاست خارجی ایران دارد، به‌محض اینکه روزنه‌ای برای کار کردن با غرب پیدا کند به نظرم آن را به روسیه و چین ترجیح می‌دهد.
وی افزود: حجم تجارت ما با روسیه عدد بالایی نیست، ولی به لحاظ سیاسی به نظر می‌رسد که ما در یک چرخه حمایت و هزینه‌دادن قرار گرفته‌ایم. اکنون در جنگ اوکراین به نظر می‌رسد که مدافع روسیه هستیم و بابت آن هزینه بین‌المللی پرداخت می‌کنیم. مشابه اتفاقی که در سوریه و عراق رخ داد. ایران برای شکست داعش به سوریه و عراق، نیرو فرستاد، مستشار فرستاد، کشته دادیم ولی باز هم هیچ انتفاع اقتصادی نداریم. یک دانش‌آموخته روابط بین‌الملل از تعبیر جالب «دیپلماسی قیصرگونه» استفاده می‌کرد. مانند قیصری که پاشنه را ورمی‌کشد و برای هزینه دادن وارد حادثه می‌شود اما آورده‌ای ندارد.
اینکه شما می‌گویید شاید درست باشد و باید روی آن بحث کرد. ولی من فکر می‌کنم آن موقع که ما به این نتیجه رسیدیم که به سوریه کمک کنیم در ذهن‌مان این نبود که حالا کمک کنیم که بعد از بخش اقتصادی و بازسازی سوریه منافعی داشته باشیم. موضوع بالاتر از این حرف‌ها بود. موضوع استراتژیک و امنیت ایران و مسئله اسرائیل بود. در مورد عراق هم همین‌طور. من می‌خواهم بگویم ما با روسیه درعین‌حال که رابطه داریم برخلاف آنچه گفته می‌شود نزدیک‌ترین رابطه روسیه با یک کشور نیست و نزدیک‌ترین رابطه ایران هم با کشور دیگر نیست. در خصوص چین هم همین‌طور. کلاً ایران در سیاست‌خارجی خودش تا اندازه‌ای جلو می‌رود و بیشتر جلو نمی‌رود. دلیلش هم موقعیت ژئوپلیتیک و منابع انسانی ایران است. ما تابه‌حال در تاریخ با هیچ کشوری آنطوری که بعضی کشورها با هم هستند که حتی به مرحله اتحاد استراتژیک و ادغام می‌رسند، نرسیده‌ایم و فکر می‌کنم در تاریخ هیچ‌وقت نرسیم. به نظرم می‌رسد این نژاد با این خصوصیات ایران و موقعیت خدادادی و منابع طبیعی‌اش نمی‌تواند چنین چیزی را قبول کند. مثلاً یکی از کشورهایی که می‌توانستیم و می‌توانیم با آن کارکنیم پاکستان است. اما بلافاصله این سؤال پیش می‌آید که چرا باید به پاکستان بیش‌ازاندازه امتیاز اقتصادی بدهیم. طبیعی است که دولت از طریق نماینده‌های مجلس و مردم زیر فشار قرار می‌گیرد که در استان سیستان‌وبلوچستان کمبودهایی هست اما شما دارید گاز را به قیمت ترجیحی به پاکستان می‌دهید. اگر خط لوله تمام شده بود، این مشکل نبود. در مورد عراق هم همین‌طور. اتفاقاً همان‌طور که گفتید بقیه قیصرگونه نفوذ می‌کنند، پول خرج می‌کنند و کمک می‌کنند و سال‌ها بعد نتیجه‌اش را می‌گیرند. مثلاً قطر. این سرمایه‌گذاری که در جام جهانی شد اصلاً برگشت نداشته، اما از لحاظ تصویر قطر در افکار عمومی و دیپلماسی عمومی بازگشت داشته است.
وی در پایان در خصوص وضعیت نگران کننده سیاست خارجی گفت: نگران‌کننده است و هیچ شکی در آن نیست. ایران بر سر یک پیچ تاریخی قرار گرفته. چیزی که من روی آن تأکید دارم این است که باید برای آینده برنامه‌ریزی کرد و برای کشور فکر کرد و برنامه‌ریزی داشت. در جنگ جهانی دوم در یک دوره‌ای ژاپن به‌شدت زیر بمباران‌های شدید آمریکا با بمب‌های ناپالم بود که نهایتاً به پرتاب بمب هسته‌ای منجر شد. در آن دوران، توکیو هر شب زیر بمباران بود و در یک اتاق زیرشیروانی چند اقتصاددان ژاپنی نشسته بودند و به این فکر می‌کردند که برای بعد از جنگ باید چه کنیم و چه صنعتی را اولویت بدهیم و برای اشتغال چه کنیم. ارتش ژاپن فهمید و آنها را دستگیر کرد، اما همان کاغذهایی که از آنها به‌جا مانده بود پایه اصلی اقتصاد و صنعت ژاپن شد. عرض من این است، در اینکه وضعیت سیاسی ما در خارج از کشور خوب نیست، شکی نیست. البته این نکته انحرافی را هم بگویم که من خیلی خوشحالم می‌بینم که چقدر ایرانی در خارج از کشور هستند و چقدر در میان اینها تحصیل‌کرده و دارای پست‌های بالا در شرکت‌ها هستند. این متأسفانه از نگاه نمایندگی و سفارت‌خانه‌های خارج از کشور مقداری دورافتاده بود. من حرفم این است که باید کار کنیم. هرکسی در حیطه خودش باید خیلی کار کند. کاری که مثل همان ژاپنی‌ها باشد. باید برای آینده برنامه داشت. به نظرم غر زدن کاری را پیش نمی‌برد. فحش دادن کاری را پیش نمی‌برد. چیزی که من در همین دانشگاه خودمان [شریف] دیدم. این بچه‌ها واقعاً به‌قدری عزیز و محترم‌اند که حد ندارد. اما در آن دوره انگار آدم‌های دیگری شده بودند. تردیدی نیست که حتماً عوامل روانی و شواهدی دیدند که این‌قدر عصبانی شدند و به آن نقطه رسیدند. ولی اینها هیچ‌کدام کار را در کشور درست نمی‌کند. آن چیزی که کار را درست می‌کند این است که هرکسی بنشنید سر کار خودش برای آینده کشور برنامه‌ریزی کند. اگر دولت اشتباه کرده چرا فقط از دولت انتظار داریم که کار را درست کند. خودمان آستین را بالا بزنیم و کار را درست کنیم. موقعیت مناسبی است که دولت اندازه و نقش کوچکتری داشته باشد و نقش بخش خصوص و سمن‌ها و آنهایی که در حوزه کارآفرینی هستند، بیشتر شود.
۳۱۱۳۱۱
کد خبر 1732284منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: سیاست خارجی حمله روسیه به اوکراین فضای بین المللی نظر می رسد خواهم بگویم خارج از کشور سیاست خارجی نظر من هم بگویم سال ۲۰۰۰ سیاست ها هم همین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۲۵۷۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وضعیت نشر کتاب‌های حوزه پزشکی
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، پدیده نشر کتاب، یکی از دغدغه‌های اصلی سیاست‌گذاران نظام‌ها و کشورهای مختلف دنیا بوده و به‌عنوان مهمترین شاخص پیشرفت و توسعه‌یافتگی در نظر گرفته شده است.
در رابطه با این موضوع پژوهشگران مطالعه‌ای انجام داده‌اند که این صنعت مانند هر صنعت دیگر نیازمند برنامه‌ریزی، سیاست‌گذاری، سرمایه‌گذاری و تأمین زیرساخت‌هایی است تا بتواند به یک اهرم فرهنگی و اقتصادی مؤثر تبدیل شود. برخورد سطحی، سنتی و تجربی با مسئله نشر جوابگوی نیاز‌های جامعه کنونی نیست؛ زیرا نشر پیوندی عمیق با تاریخ، اقلیم، فرهنگ، اقتصاد و آموزش دارد و نیازمند حرکتی همه جانبه و در تمام ابعاد است. روشن است که این حرکت‌ها بازخورد سریع ندارند، اما در درازمدت تغییرات اساسی ایجاد می‌کنند.
* وضعیت نشر در ایران
در این پژوهش آمده است که نشر در ایران طی عمر کوتاه خود همواره با مشکلات عدید‌ه‌ای روبه‌رو بوده و با فراز و نشیب‌های گوناگون برخاسته از تحولات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و پیشرفت‌های فنی مواجه بوده است.
این پژوهش به این مهم اشاره می‌کند که منابع پزشکی با سلامت جامعه ارتباط مستقیم داشته و کتاب به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین منابع، از اهمیت بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف آسیب‌شناسی وضعیت نشر کتاب‌های علوم پزشکی و همچنین شناسایی مشکلات تولید محتوا، تولید فرهنگی و تولید فنی در ایران از دیدگاه ناشران انجام شده است.
بسیاری از مشکلات نشر در ایران ریشه در سیاست‌ها، قوانین و فرهنگ حاکم بر جامعه دارداین پژوهش توضیح می‌دهد وجود نوسان و نابسامانی در مواردی مانند تعداد عناوین سالانه، نوبت چاپ، تالیف و ترجمه، شمارگان و قیمت در هر سال نشان از عدم برنامه‌ریزی صحیح و اصولی در امر نشر دارد.
* ارتباط سطح سلامت جامعه با نشر پزشکی
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که نشر پزشکی به‌دلیل تاثیر مستقیم آن بر سلامت بشر، از اهمیت بالایی برخوردار است و نمی‌توان آن را نادیده گرفت؛ بنابراین با بررسی چالش‌های پیشروی این صنعت و تلاش در جهت برطرف‌کردن آنها، می‌توان بر پویایی و بازدهی آن و در نتیجه بالارفتن سطح سلامت جامعه افزود با توجه به اینکه پژوهش‌های مختلف صورت‌گرفته در این حوزه بر اساس دیدگاه متخصصان و ناشران در تمامی حوزه‌های موضوعی نشر می‌باشد.می‌توان نتیجه گرفت که بسیاری از مشکلات نشر در ایران ریشه در سیاست‌ها، قوانین و فرهنگ حاکم بر جامعه دارد.
* عوامل موثر بر آسیب‌های نشر کتاب پزشکی در ایران
این پژوهش مطرح می‌کند که مهمترین آسیب‌های نشر کتاب پزشکی در ایران را می‌توان ضعف در سیاست‌گذاری‌ها و قوانین و چارچوب‌ها در نظر گرفت. از بعد دیگر، نبود نیروی متخصص فنی در قسمت‌های مختلف نشر پزشکی به تنهایی آسیب زیادی را به این حوزه وارد کرده است. مخاطبان کتاب نیز به دنبال کتاب‌های کم‌حجم و منابع امتحانی به جهت قبولی در آزمون‌ها و امتحانات هستند و این مسئه ناشر را نیز با چالش تولید محتوای علمی مواجه می‌کند.
این پژوهش مطرح می‌کند که مسایل سیاسی و اقتصادی حاکم برکشور بر نشر نیز تاثیر گذاشته است که نمود آن را بیشتر درحوزه تولید فنی و خرید و نگهداری مواد اولیه چاپ می‌توان مشاهده کرد. درنهایت متکی بودن بر طب غیرایرانی و استفاده فراوان از منابع ترجمه‌ای و تولید محتوا‌های غیرمفید و عدم رغبت دانشجویان به مطالعه، ماحصل کاستی‌های ریشه‌ای در حوزه نشر است.
متکی بودن بر طب غیرایرانی و استفاده فراوان از منابع ترجمه‌ای و تولید محتوا‌های غیرمفید و عدم رغبت دانشجویان به مطالعه، ماحصل کاستی‌های ریشه‌ای در حوزه‌ی نشر استپیشنهادهای برگرفته از پژوهش حاضر، عبارتند از:
در نظر گرفتن تخصص ناشر هنگام اخذ مجوز نشر، برگزاری جلسات ارتباط مستقیم بین ناشران و سیاست‌گذاران نشر، نیازسنجی مشکلات سلامت کشور و سفارش تولید محتوای متناسب با آن، تجدیدنظر در معیار‌های ارزیابی ناشران و اتخاذ فرایند تشویق و تنبیه بر اساس آن، اصلاح قوانین ارزشیابی در فرایند ارتقای هیات‌علمی.
از دیدگاه نویسندگان این پژوهش؛ توجه جدی‌تر به نشر تخصصی پزشکی از سوی دولت، می‌تواند بسیاری از مشکلاتی را که ناشران حوزه‌ی تخصصی نشر پزشکی و به‌ویژه ناشران خصوصی با آن دست به گریبان هستند، مرتفع سازد و کتاب، این کالای فرهنگی پراهمیت، در استانداردترین حالت‌ممکن و در کوتاهترین زمان به دست مخاطب برسد.
* بیشترین مشکلات و آسیب‌ها در حوزه تولید محتوا
از نظر این پژوهش بیشترین آسیب‌ها در حوضه تولید محتوا در نشر کتاب به شرح زیر است:
نبود سیاست‌گذاری تولید محتوا ترجمه‌ای بودن درصد بالای آثار نشر پزشکی و تخصص نداشتن ناشران پزشکی بیشترین مشکلات و آسیب‌ها در حوزه‌ی تولید محتوا را در برمی‌گیرد.در ادامه این پژوهش آمده است که مشکلات تولید فرهنگی شامل تخصصی و هزینه‌بر بودن ویراستاری کتاب، حرفه‌ای نبودن داوران و نبود قوانین ساختارمند داوری با آسیب‌ها بیان شده است و مسایل بخش تولید فنی که مشکلات مواد اولیه چاپ و نشر، مشکلات فناوری چاپ و نشر و کمبود نیروی متخصص فنی سه آسیب اصلی در تولید فنی از دیدگاه ناشران برشمرده شده‌اند.
لیکن بر اساس یافته‌های این مطالعه، باتوجه به یافته‌های حاصل از این پژوهش درباره آسیب‌های موجود در صنعت نشر پزشکی، می‌توان نتیجه گرفت که بسیاری از مشکلات نشر در ایران ریشه در سیاست‌های کلی و قوانین و فرهنگ حاکم دارد.
بنابراین توجه جدی‌تر به حوزه تخصصی نشر پزشکی از سوی دولت و سیاست‌گذاری کاملاً بی‌طرفانه در جهت برطرف‌کردن دغدغه‌های ناشران می‌تواند موانع و مشکلات زیادی را برطرف سازد.
گفتنی است، این یافته‌ها، به صورت یک مقاله علمی پژوهشی باعنوان «تحلیل وضعیت نشر کتاب‌های حوزه‌ی پزشکی با رویکرد پدیدارشناسی» تهیه شده که در دوماهنامه «پیاورد سلامت» منتشر شده است. این نشریه متعلق به دانشگاه علوم پزشکی تهران است.
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند